En toch was het gezellig gisteren;-)

Een van de leukste dingen van het 'vertrekken' is het tegenkomen van anderen die net als wij ook een lange periode van voorbereiding en dromen hebben gekend. Zonder elkaar te kennen is er direct veel gemeenschappelijk, en is het dus ook al snel gezellig. De Ostrea hadden we al eens ontmoet op een bijeenkomst met vertrekkende kinderen, en Maarten en Thea van de Nostress op de jaarlijkse Vertrekkersdag van Zeilen.

Met de Ostrea spreken we af om met de nog nauwelijks gebruikte bijbootjes de Medina rivier af te zakken richting de Folly Inn, een pub met een heerlijk terras uitkijkend over de brede rivier met daarin talloze afgemeerde bootjes. Waaronder de Nostress. De zon schijnt eindelijk weer eens, en het duurt niet lang of ook Maarten en Theo verschijnen op het terras.

Met een schuin oog kijken we bij elke bestelling aan de bar even mee met de wedstrijd Denemarken - Portugal, en langzaam begint ook bij ons de Oranje-spanning op te bouwen. Tijd om iedereen te laten eten, met name de kleintjes, zodat we snel terug kunnen varen naar de boten voor het kijken van de wedstrijd Nederland - Duitsland.

Aan boord van de Ostrea is het vervolgens een gezellige drukte met zes volwassenen die voetbal willen kijken terwijl vier kleine kinderen moeten gaan slapen. Het wedstrijdverslag hoef ik hier niet op te schrijven, maar ik overweeg de oranje accessoires toch maar wat minder zichtbaar te maken de komende dagen;-) Ook de boottaxi's zijn zeer teleurgesteld en willen niet meer varen, dus na een donker tochtje om Maarten en Theo weer terug te brengen ligt iedereen al in bed. De Ostrea en de Nostress kennen de Engelse zuidkust erg goed en gaan donderdag vroeg op pad om richting Dartmouth te varen. Voor ons is deze kust nieuw, dus wij doen het wat langzamer. Al zullen we zeker Dartmouth aan moeten doen aangezien onze bootsleutels nog op de Ostrea liggen;-)