Via het dure Poole belanden we in het Olympische Weymouth

Na een kleine dag in Yarmouth te liggen dient het mooie zeilweer zich aan en gooien we los om naar Poole te varen. Gezien de lichte wind een mooie kans om de nieuwe gennaker eens te proberen, en dat blijkt een groot feest. In 7 knopen wind varen we 6 knopen door het water, dat is een mooi resultaat vergeleken met de normale zeilen. Aangezien we de stroom mee hebben zijn we zo in Poole. Ook kapitein Carel keurt het zeil goed;-)

Tijdens deze toch passeren we The Needles, een mijlpaaltje voor de meeste zeilers.

In Poole betalen we de hoofdprijs voor een weliswaar mooie ligplaats, en is het tot laat onrustig op de kade vanwege een bijeenkomst van zo'n honderd motorrijders. Al met al valt Poole als plaatsje ons een beetje tegen en aangezien we met een kinderwagen en rollator liever nog niet ankeren besluiten we door te varen naar Weymouth. Het weer gaat ook omslaan, dus het is de laatste kans voorlopig. Ook deze tocht verloopt voorspoedig, al is het nog even schrikken wanneer er vele kanonschoten klinken vanuit de richting van Lulworth Cove. Er blijkt daar veel geoefend te worden en ik was vergeten het schema van tevoren even te bekijken.

In de stad waar tijdens de Olympische Spelen de zeilwedstrijden gehouden zullen worden gaan we in ieder geval een dag of vier liggen. Tot die tijd zijn de voorspellingen te ongunstig om verder te varen. Maar de eerste indruk van Weymouth is dermate goed dat we daar geen probleem mee zullen hebben. Ook onze bootsleutels zijn weer terecht, door de Ostrea achtergelaten op het havenkantoor. Nogmaals dank daarvoor!