Vuurtjes bouwen en droogvallen

Om Arjan, Ragna en Ise (familie van Nicole) toch wat meer te laten proeven van het leven op de boot achter een anker besluiten om na de lunch het beschutte havenkommetje van Alvor te verruilen voor de wat grotere baai aan de ingang van de Rio Alvor. Daar waar ook de andere Nederlandse schepen liggen. We hebben het anker nog niet uitgegooid, en Nicole en Arjan liggen al in het water, of de Barnstormer vaart langs met de vraag of Jesse ook op het strand komt spelen samen met Nienke. We besluiten maar meteen allemaal te gaan en er ontstaat een heerlijke avond waarin de bijbootjes steeds terugvaren voor meer drankjes, BBQs en andere lekkere dingen.

Alle boten sluiten zich al snel aan, en wat met een speer gevangen vis van een Franse boot maakt het plaatje compleet. De kids blijven lekker met zand en water spelen terwijl de Cobbs hard werken, en de ouders vaststellen dat dit een van de eerste avonden is zoals je ze voorstelt heel vaak te hebben wanneer je met de boot richting het zuiden vaart. Dat belooft dus nog wat....

Tussen de bedrijven door verleg ik de boot nog even om te voorkomen dat we gedeeltelijk droogvallen. Nicole kon vlak naast de boot al staan in het water. Maar dan kunnen we beter helemaal droogvallen. Ik leg de boot echter niet ver genoeg naar de ondiepte waardoor we een groot deel van de nacht over de bodem schuren met de boot. Goed om de aangroei kwijt te raken, maar niet goed voor de nachtrust.... Zodirect gooien we los richting Portimao, ook omdat ze voor later vandaag nog windkracht 7 a 8 voorspellen en we dn liever rustig in de haven liggen. Arjan, Ragna en Ise stappen daar af om hun vakantie weer voort te zetten. Al hebben ze hier mooi kennis kunnen maken met hoe ons leven er nu uitziet.