Overpeinzingen in Rabat

Nu we een paar dagen in Marokko zijn, reist de vraag “waar gaat onze reis verder naartoe?”. We hebben tot 21 oktober een doel, en dat is Lanzarote. Daar komt mijn vader samen met mijn zus en haar gezin. Maar wat wordt het plan daarna? In december gaan wij in Nederland trouwen, dus we gaan in elk geval nog een aantal weken terug naar Nederland. Het ticket van Jesse en mij is geboekt voor 15 november vanaf Fuertaventura naar Düsseldorf. Yme vliegt 21 november vanaf Tenerife naar Maastricht. We hebben een ligplaats op Tenerife besproken en de terugvluchten zijn al geboekt voor 12 december.

Bijna alle boten die we tegenkomen volgen een vooraf uitgestippeld plan. De meeste gaan 14 maanden op reis om daarna weer in Nederland verder te gaan met het leven van daarvoor. Wij hebben de mogelijkheid om drie jaar op pad te gaan, maar Yme en ik hebben allebei het gevoel dat we die drie jaar niet vol gaan maken. Niet dat we het niet naar ons zin hebben, maar je kan sommige dingen niet vooraf bepalen. Het weg zijn van familie en vrienden valt zwaarder dan gedacht. In Engeland konden we nog makkelijk skypen, maar vanaf Spanje is de verbinding toch echt een stuk slechter. Daarbij komt dat we bij nader inzien toch denken dat het voor Jesse het beste is om naar school te gaan als hij vier is en niet pas als hij vijf wordt. Ook vallen de lange tochten op zee ons iedere keer weer tegen, met name omdat we overdag niet echt kunnen bijrusten aangezien Jesse wel lekker slaapt. Wij verheugen ons dan ook niet op een oversteek van de Atlantische Oceaan. Vandaar dat de vraag “Wat gaan we doen? Waar gaat onze reis verder naartoe?” ons ook erg bezig houdt.

Op de wereld is zo veel moois te zien, het is lastig om keuzes te maken en dus sommige dingen over te slaan. Het plan was om vanaf Marokko via de Canarische Eilanden naar de Kaapverdische Eilanden te gaan. Als optie hadden we om de Gambia rivier op te varen, iets wat mij heel bijzonder lijkt. Daarna zouden we dan vanaf Kaapverdië de oversteek naar Brazilië gaan maken. Een oversteek van zo’n tien dagen.

Of kiezen we ervoor om rechtstreeks van de Canarische Eilanden naar het Caribische gebied te varen, en daar te genieten van de vele mooie plekjes op korte zeilafstanden? En misschien nog eens een half jaar door te brengen op de ABC-eilanden tijdens het orkaanseizoen? Het is een oversteek van ongeveer 20 dagen. Dan slaan we dus een groot deel van de dingen die wij zo graag willen zien over. Gaan we dan later nog een keer op vakantie naar deze landen?

De grote oversteek is iets wat wij allebei graag willen doen. Het is iets dat je voor je gevoel gedaan moet hebben. Een soort test voor jezelf. Maar wij zijn er nog niet over uit hoe we dat met Jesse moeten doen. Het is lastig, uitputtend, om hem de hele dag bezig te houden. Hij is tijdens de lange tochten niet echt in zijn hum, en eet en drinkt dan ook slechter. Het eerste besluit is genomen, we gaan in elk geval niet met zijn drietjes. Dus, nemen we opstappers mee, brengen we Jesse naar familie in Nederland en gaan we met z’n tweetjes, of blijft een van ons bij Jesse en vliegt die later naar de plek waar de ander de boot heen vaart?

Scenario 1: Opstappers
Wie nemen we mee? Thijs en Lyn hadden geopperd dat zij dat wel heel erg leuk zouden vinden. Maar Lyn heeft nog nooit gevaren, is dat dan niet een te groot risico? Vragen we Eric? Altijd goed, kan goed zeilen, kan lekker koken ;-) en heeft zelf ook een klein kind, dus kan met Jesse overweg.

Scenario 2: Jesse gaat niet mee; Yme en ik gaan samen
Maar goed, als Jesse dus niet mee gaat. Hoe doen we dat dan? Brengen we hem onder bij familie in Nederland? Doordeweeks bij oma, in het weekend bij zijn tante in Amsterdam? Willen zij dat wel? En kunnen wij wel zo lang zonder Jesse? We zouden dan 12 december naar de Canarische Eilanden vliegen om vanaf daar naar ofwel Suriname ofwel naar het Caribische gebied te varen. Dit zou betekenen dat we een maand zonder Jesse zijn. Maar ook niet kunnen bellen en/of skypen. Ik denk dat hij ons na die maand niet meer herkend en Nicole en Yme zal zeggen in plaats van mama en papa.

Scenario 3: Yme zeilt solo en Nicole en Jesse vliegen de boot achterna
Yme zou het een uitdaging vinden om in zijn eentje de boot naar de overkant te zeilen. Na de paar kortere oversteken die wij gedaan hebben, weet ik ook zeker dat hij dat kan. Volgens mij is het voor hem een grotere uitdaging om met wildvreemden te gaan varen, maar dat is dan weer een ander scenario. Dus Yme zeilt alleen en ik ben zijn weervrouw via de satelliettelefoon. Ik blijf met Jesse in Nederland en vlieg later naar Suriname of een andere bestemming aan de overkant.

Dan is er natuurlijk ook nog het scenario dat ik solo naar de overkant zeil.

Uiteraard zijn er nog veel meer scenario’s. Jaartje Middellandse Zee, boot door een crew over laten varen, terug naar Nederland, jaartje later oversteken, want dan is Jesse ook een jaartje ouder. Maar al deze scenario’s zijn al door ons afgeschreven. Het houdt ons in elk geval nog even bezig.