In de ban van de ring

Nog een maand te gaan voor onze bruiloft in Nederland, als ik op de steiger van de haven bij Gran Tarajal in gesprek kom met Anja Sanchez. Anja blijkt goudsmit te zijn. Ze heeft haar opleiding in Duitsland genoten en is nu met haar Spaanse man, met de bijnaam Gandalf, aan het reizen per zeilboot. Onze ontmoeting moet voorbestemd zijn. Op ons to-do-lijstje stond nog steeds: ringen uitzoeken.

Ik ga direct naar Yme om te vertellen dat ik een goudsmit heb gevonden, die voor ons trouwringen kan maken. Hij vindt het idee prachtig. Samen met Anja bespreken we onze wensen. Eigenlijk gewoon een hele simpele trouwring. Voor mij het liefst met een diamantje erin. Helaas is deze niet te vinden, althans geen waarvan Anja durft te garanderen dat die echt is. Maar het is mogelijk later een steen erin te laten zetten.
Zij komt met staafjes goud naar onze boot, waarvan wij een ring mogen maken. Yme die van mij, ik die van Yme. Dat dit nog niet zo makkelijk is blijkt uit het resultaat van mijn ring, gemaakt door Yme. De foto spreekt voor zich.

Daarna verplaatsen wij ons naar de boot van Anja en Gandalf waar zij onze ringen rond maakt en mooi afwerkt. We moeten nog even wennen aan zo'n ring rond onze vinger, helemaal nu we al in geen half jaar sieraden hebben gedragen. Maar ik weet zeker dat iedere keer als we naar onze ringen kijken we aan een prachtig moment terug denken en ook aan onze mooie reis.

En dan natuurlijk het eindresultaat, gepresenteerd op een borrel met alle andere Nederlandse boten in de haven!