Nadat wij weer zijn bijgekomen van de reddingsoperatie van Jesse, nu een korte samenvatting van de heerlijke week vakantie die daaraan vooraf ging. Met Jesse is overigens echt helemaal niks aan de hand. Hij is vrolijk, ondeugend, kletst de oren van je kop, wilt 's ochtends chips en ijs, en 's middags en 's avonds ook, en als hij niet zijn zin krijgt wordt hij nog steeds af en toe driftig. Dank voor alle lieve reacties! Hier nog een foto van mij en Jesse met een van de redders in nood...
Even terug naar een week of twee geleden, we liggen dan in Marina Rubicon. Na het middagslaapje van Jesse stappen wij in de taxi naar Puerto del Carmen. Oeps, de meter tikt wel heel snel door. We hadden beter een auto kunnen huren, dan waren we goedkoper uit geweest. Het is een mooi, ruim opgezet hotel, Seaside Hotel Los Jameos Playa. Jesse en ik staan op de uitkijk en rennen naar elke bus die aan komt rijden. Daar zijn ze dan. Het is fijn om iedereen weer te zien en het is mooi om te zien hoe vertrouwd Jesse is met zijn nichtje en neefjes. We eten van het buffet, met glutenvrij ijs, lekker!! De dagen erna relaxen we in het zwembad en op de zonnebedjes.
Midden in de week besluiten we om een dagje te gaan varen met de familie. Vol goede moed stappen we in de gehuurde auto´s om naar Marina Rubicon te rijden. Snel boodschappen doen en losgooien. Dat gebeurt misschien iets te snel, want we zijn nog geen vijf minuten buiten op zee of de vissen worden al gevoerd. De een na de ander gaat voor de bijl, we besluiten de boot stil te leggen, alle reddingsmiddelen over boord te gooien, en daarna iedereen bij te laten komen in het lekkere zeewater. Dat we een week eerder van de Ostrea hoorden dat het hier wemelt van de hamerhoofdhaaien vertellen we later wel;-) Het zwemmen heeft echter ook niet helemaal het goede effect, al genieten de vissen er wel van. Het levert in elk geval wel leuke plaatjes op.
Nadat we nog een tevergeefse poging doen om bij Papagayo voor anker te gaan, de deining is veel te hoog, besluiten we om terug te varen naar de haven. Daar sluiten we ons aan bij alle andere Nederandse kinderboten die heerlijk aan het zwembad liggen, voordat we teruggaan naar het hotel en Yme daarmee een historische mannenavond in Rubicon misloopt.
Op Lanzarote brengen we de dag erna een bezoek aan de vulkaan, het Timanfaya National Park. Een prachtig maanlandschap.
Maar na twee van die intensieve dagen, brengen we de rest van de week weer door aan het zwembad. Druk met het verzamelen van alle adressen, zodat de uitnodigingen de deur uit kunnen.
Een paar dagen later verlaten we het hotelreservaat en keren terug in het jachthavenreservaat. Het valt ons niet mee om direct weer los te gooien, we zijn teveel gewend aan het echte vakantieritme. Dankjewel, papa, voor deze heerlijke vakantie. We liggen nog wat dagen in Rubicon, ook al omdat er behoorlijke stormwinden voorspeld worden. Die blijken uiteindelijk wel mee te vallen, op Lanzarote althans, maar het is een goed excuus om lui te blijven liggen voordat we dan uiteindelijk toch maar los gaan gooien om richting Fuerteventura te varen. We worden namelijk jaloers op het grootste broertje van onze boot ;-).
De eerste avond in Fuerteventura gaan we bij het eilandje Lobos voor anker, maar daar liggen we uiteindelijk maar een paar uur voordat we met spoed, en hulp van de Guardia Civil, Jesse naar het ziekenhuis brengen. Na die ervaring besluiten we om lekker dichtbij Corralejo voor anker te blijven liggen, een echt surfstadje. Ook de Sailaway ligt daar, en met hun eten we een avondje heerlijk Indiaas terwijl alle kids de sterren van de hemel dansen op het dorpsplein.
Aangezien we zo langzamerhand zonder water komen te zitten en de wind het ankeren wat onrustig lijkt te gaan maken besluiten we om verder te varen richting Gran Tarajal aan de zuidkant van Fuerteventura. Jesse en ik gaan slapen, Yme gooit even na middernacht los om precies aan te komen als wij onze ogen openen. Dat is weer een makkelijk tochtje.
Even terug naar een week of twee geleden, we liggen dan in Marina Rubicon. Na het middagslaapje van Jesse stappen wij in de taxi naar Puerto del Carmen. Oeps, de meter tikt wel heel snel door. We hadden beter een auto kunnen huren, dan waren we goedkoper uit geweest. Het is een mooi, ruim opgezet hotel, Seaside Hotel Los Jameos Playa. Jesse en ik staan op de uitkijk en rennen naar elke bus die aan komt rijden. Daar zijn ze dan. Het is fijn om iedereen weer te zien en het is mooi om te zien hoe vertrouwd Jesse is met zijn nichtje en neefjes. We eten van het buffet, met glutenvrij ijs, lekker!! De dagen erna relaxen we in het zwembad en op de zonnebedjes.
Midden in de week besluiten we om een dagje te gaan varen met de familie. Vol goede moed stappen we in de gehuurde auto´s om naar Marina Rubicon te rijden. Snel boodschappen doen en losgooien. Dat gebeurt misschien iets te snel, want we zijn nog geen vijf minuten buiten op zee of de vissen worden al gevoerd. De een na de ander gaat voor de bijl, we besluiten de boot stil te leggen, alle reddingsmiddelen over boord te gooien, en daarna iedereen bij te laten komen in het lekkere zeewater. Dat we een week eerder van de Ostrea hoorden dat het hier wemelt van de hamerhoofdhaaien vertellen we later wel;-) Het zwemmen heeft echter ook niet helemaal het goede effect, al genieten de vissen er wel van. Het levert in elk geval wel leuke plaatjes op.
Nadat we nog een tevergeefse poging doen om bij Papagayo voor anker te gaan, de deining is veel te hoog, besluiten we om terug te varen naar de haven. Daar sluiten we ons aan bij alle andere Nederandse kinderboten die heerlijk aan het zwembad liggen, voordat we teruggaan naar het hotel en Yme daarmee een historische mannenavond in Rubicon misloopt.
Op Lanzarote brengen we de dag erna een bezoek aan de vulkaan, het Timanfaya National Park. Een prachtig maanlandschap.
Maar na twee van die intensieve dagen, brengen we de rest van de week weer door aan het zwembad. Druk met het verzamelen van alle adressen, zodat de uitnodigingen de deur uit kunnen.
Een paar dagen later verlaten we het hotelreservaat en keren terug in het jachthavenreservaat. Het valt ons niet mee om direct weer los te gooien, we zijn teveel gewend aan het echte vakantieritme. Dankjewel, papa, voor deze heerlijke vakantie. We liggen nog wat dagen in Rubicon, ook al omdat er behoorlijke stormwinden voorspeld worden. Die blijken uiteindelijk wel mee te vallen, op Lanzarote althans, maar het is een goed excuus om lui te blijven liggen voordat we dan uiteindelijk toch maar los gaan gooien om richting Fuerteventura te varen. We worden namelijk jaloers op het grootste broertje van onze boot ;-).
De eerste avond in Fuerteventura gaan we bij het eilandje Lobos voor anker, maar daar liggen we uiteindelijk maar een paar uur voordat we met spoed, en hulp van de Guardia Civil, Jesse naar het ziekenhuis brengen. Na die ervaring besluiten we om lekker dichtbij Corralejo voor anker te blijven liggen, een echt surfstadje. Ook de Sailaway ligt daar, en met hun eten we een avondje heerlijk Indiaas terwijl alle kids de sterren van de hemel dansen op het dorpsplein.
Aangezien we zo langzamerhand zonder water komen te zitten en de wind het ankeren wat onrustig lijkt te gaan maken besluiten we om verder te varen richting Gran Tarajal aan de zuidkant van Fuerteventura. Jesse en ik gaan slapen, Yme gooit even na middernacht los om precies aan te komen als wij onze ogen openen. Dat is weer een makkelijk tochtje.
Geweldig ervaren jullie allemaal jullie hebben gedeeld, ik echt de manier waarop je gedeeld dit alles vond, de hotels, voedsel en het klimaat wordt volledig ondersteunt, Het is altijd goed aansluiten bij de familie vacaions, jullie ahve er echt van genoten.
BeantwoordenVerwijderen